Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Ζήτημα οπτικής για την αποδόμηση.


Θέτοντας σε λάθος βάση σκέψης και αντίληψης τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να δρούσαν προς την αποφυγή της θανάσιμης αρπάγης που τους απειλεί, οι πολίτες αυτού του τόπου παραμένουν άπραγοι και αποδυναμωμένοι.
Συμφώνως με τους περισσότερους που κραυγάζουν, η οικονομική ανέχεια είναι το χείριστο από τα δεινά που στην ατραπό τους βυθιζόμαστε όλοι. Το πλακάτ μίας ηλικιωμένης κυρίας
που έλεγε «φοβάμαι τη πείνα θεέ μου», είναι μία εικόνα χαρακτηριστική των λόγων τούτων.
Όσο η οικονομική αφαίμαξη συνεχίζεται, μαζί με τις οικονομικές δυνάμεις των Ελλήνων, αναλόγως γίνεται αφαίμαξη και στη δυναμική τους. Γιατί η δυναμική τους αυτή στηρίχτηκε εξ αρχής από ένα ανταλλακτικό προϊόν, σύμβολο ισχύος και όχι ισχύ αυτή καθεαυτή, το χρήμα, και όχι στη ρίζα που διατηρεί ένα Έθνος έτοιμο να αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία.

Για τον επιδερμικά έστω ασχολούμενο με την επικαιρότητα, είναι προφανές, ότι βρισκόμαστε στη διαδικασία συρρίκνωσης αν όχι πλήρους αποδόμησης της έννοιας και τελικά της ύπαρξης  του Έθνους-Κράτους. Αντικαθίσταται από μία βίαιη ομοσπονδοποίηση αποκλειστικά οικονομικού ενδιαφέροντος, αφαιρώντας εξ αρχής τα πολιτισμικά θεμέλια τα οποία θα προσέδιδαν έναν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα σε μία Ενιαία Ευρώπη.


Τα θεμέλια αυτά, ή καλύτερα τα συστατικά τους, είναι που μετατρέπουν τον άνεργο σε κάποιον που μπορεί και επιβάλλεται να ζητεί τα δικαιώματά του, στη μητέρα και τον πατέρα να διεκδικούν παιδεία για τα τέκνα τους και όχι συστηματική εξειδίκευση για τις ανάγκες της αοράτου σχήματος «αγοράς», είναι αυτά που κάνουν κατανοήσιμη την απειλή μίας δικτατορίας, ολοκληρωτικών καθεστώτων κάθε είδους, φυσικά και θρησκευτικών.
Είναι επίσης αυτά που αναγκαστικά έχουν κατασκευαστή, τους κυνηγημένους πλέον κλασσικούς της Ελληνορωμαϊκής Σκέψης, και εν τέλει, εν μέσω και άλλων παραδειγμάτων που δεν παραθέτω για οικονομία χώρου, είναι αυτά που δίδουν το δικαίωμα στον άνθρωπο να θεωρεί τη Γη του ως Πατρίδα του, και όχι ως ανταλλάξιμα οικόπεδα.
Δεκαετίες τώρα, έμμεσα ή άμεσα, πολλοί εργάστηκαν για την αποδόμηση των θεμελίων.
Έμμεσα ή άμεσα, πολλοί αποδέχτηκαν το έργο τους. Από άγνοια ή από ηθελημένη απόφαση.
Το σύνολο μίας κοινωνίας εξατομικεύτηκε όχι σε βαθμό προσωπικότητας που προσφέρει, αλλά ατόμου που εκδίδεται για τη φήμη. Η Ιερότητα της Προγονικής Ιστορίας και Παράδοσης, μετατράπηκαν και παραδόθηκαν στο πλήθος, ως επικίνδυνα και ξεπερασμένα (sic) αφηγήματα απάνθρωπων εθνικιστικών ιδεών, και αυτό με την ευθύνη σύσσωμης σχεδόν της αριστεράς. Παραδόθηκε η Παράδοση αλυσοδεμένη στα χέρια καπήλων τέκνων που την εξηγούσαν όπως ήθελαν σε όποιον άτυχο ή αδαή άτυχο έπεφτε επάνω τους.

Πολλοί άλλοι, έχοντας μία διαστρεβλωμένη εικόνα στο μυαλό τους για την έννοια του Έθνους και της Πατρίδας, χρεώνουν τα προβλήματά μας σε άλλους λαούς συλλογικά, και όχι στις αφανείς ή εμφανείς ηγεσίες τους. Έτσι φταίνε οι Γερμανοί συνολικά για παράδειγμα, και δεν κατανοούν ότι υπάρχουν ήδη πολλοί Γερμανοί Πολίτες που αντιμετωπίζουν το ίδιο φάσμα προβλημάτων. Το να έμεινες άστεγος στη θεωρητικά πλούσια Γερμανία, ή το να εργάζεσαι άνω από τα 70 σου χρόνια επειδή δεν μπορείς να ζήσεις με την ανύπαρκτη σύνταξη που επιτρέπουν, είναι υπαρκτά παραδείγματα.
Επιστρέφοντας στην αρχή λοιπόν, η λάθος αντίληψη καταρχήν πάνω στα πράγματα είναι που επιτείνει το αδιέξοδο και κερδίζει χρόνο για τη πραγματοποίηση των σχεδίων της Οικονομικής Ομοσπονδίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσοι ονειρεύονται λοιπόν, ένα σπασμωδικό τρόπο αντίδρασης, κατά τη γνώμη μου θα παραμένουν εγκλωβισμένοι πάντα μέσα σε μία πραγματικότητα που δεν μπορούν να κατανοήσουν για αυτό και να τη ξεπεράσουν.
 

5 σχόλια:

Πανδιων είπε...

Καλημερα.
Μια χαρη μιας και διαβαζω με ενδιαφερον τα περισσοτερα ποστ σου.
Ειδικα επειδη ασχολεισαι ως επι το πλειστον με 'πολιτικης' φυσεως ζητηματα τα οποια ειναι απο μονα τους αρκετα περιπλοκα κανε μια προσπαθεια απλοποιησης του τροπου γραφης γιατι συχνα δυσκολευομαι να παρακολουθησω την συλλογιστικη σου και να διακρινω το ουσιαστικο νοημα. Λιγοτερες δευτερευουσες προτασεις πχ θα βοηθαγαν.

Στο συγκεκριμενο ζητημα τωρα μαλλον ειναι λογικο να μην περιμενουμε καμια λυση απο το ιδιο συστημα που δημιουργησε τα αδιεξοδα η βασιζομενοο στα εργαλεια του.

Θησέας Λύκος είπε...

Καλή σου ημέρα επίσης.
Σε ευχαριστώ καταρχήν που βρίσκεις ενδιαφέρον στις αναρτήσεις μου.
ίσως έχεις δίκαιο στην υπόδειξή σου. Η αλήθεια είναι ότι χρησιμοποιώ ένα παράδοξο, ας πούμε, πολλές φορές τρόπο γραφής. Αυτόν του να γράφω μια και έξω όπως σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή.Πολλές φορές έχω αφήσει ακόμη και ορθογραφικά λάθη. Όμως όπως και να έχει δημόσιος λόγος είναι, έχεις κάποιο δίκαιο όπως είπα.
Για το θέμα,τώρα, σαφώς όπως λες είναι.Για αυτό και το σοφότερο θα ήταν να στραφούμε οι "Παλαιότροποι" σε πλήρη ανακαίνιση τρόπων. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν στη σημαντικότητα της μετά-καταστροφικής εποχής.Μία εποχή που είναι μάλλον αδύνατον να αντιστραφεί τώρα η πορεία της.

Πανδιων είπε...

Ναι κατανοητό γιατί και εγώ έτσι γράφω συνήθως και με τα ίδια προβλήματα που έκανα αρκετό καιρό για να τιθασεύσω καθώς άλλο το τι έχουμε στο μυαλό μας και άλλο τι θα καταλάβει ο απ' έξω που μάλλον θα δομεί την σκέψη του λίγο διαφορετικά.

Μετα-καταστροφική εποχή :-)
Έχεις πέσει στα βαθιά Νιτσεο-Εβολα-Νουβελ Ντρουατ -ο-ειδή μου φαίνεται και φαίνεται :-D.

Σωστά όμως δεν αντιστρέφεται η ροή του ποταμού. Το τι θα γίνει, θα δείξει.

Θησέας Λύκος είπε...

Όσο επικοινωνιακό και να είναι το διαδίκτυο, πάντα θα λείπει η παρακολούθηση της εκ του σύνεγγυς παρακολούθησης των εκφράσεων του προσώπου ή του σώματος για να είναι πλήρως κατανοητός κάποιος. Από την άλλη, ίσως καλύτερα και έτσι.Περισσότεροι νοητικοί πειραματισμοί.
β)Φαίνεται ε; :-)
Έως τώρα, δεν έχω βρει πιο ρεαλιστική προσέγγιση, ούτε άλλο ιδεολογικό ποταμό τόσο πλήρη και αποδείξιμο όσο της "Νουβέλ". Καμιά φορά σκέφτομαι ότι το "Ντρουάτ" είναι περιττό..

Θησέας Λύκος είπε...

Να είδες, πάλι λάθος, δυο φορές την ίδια λέξη