Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Το σκληρό πρώτο μάθημα του φονταμενταλισμού του ισλάμ στη σύγχρονη Ελλάδα


Όσοι γελασμένα νόμιζαν ότι μπορούν να εντάξουν τον ισλαμικό όχλο της Αθήνας σε «ταξικούς αγώνες», σήμερα έλαβαν το πρώτο, πραγματικά καλό μάθημα.
Ο όχλος διέπεται από έναν και μόνο κανόνα. Αρέσκεται να ακολουθεί αυτόν που τον δικαιώνει στο αρχικό αίτημα συνένωσής του. Και ο φονταμενταλισμός του ισλάμ, ήταν εξαρχής αυτό που τους ένωσε.
Αφού «ο θεός είναι μόνον ένας» (ποιος ο λόγος να φωνάζετε με τόσο θεατρινίστικη «ιερά» οργή, αφού είστε σίγουροι ότι δεν θα εμφανιστούν οι ..«άλλοι» να το αμφισβητήσουν), κατά το πλήθος που βρήκε δικαιολογία δήθεν για τη ταινία αλλά απλώς ήταν μία αφορμή για να εφορμήσουν με αισθητική αλά Πακιστάν και Σομαλίας, ενάντια σε μία ακόμη συντεταγμένη δυτική Πολιτεία και να απαιτήσουν πραγμάτωση στο διαχρονικό μήνυμα του ισλάμ: «θάνατος στους απίστους»..(ή τουλάχιστον υποβάθμιση στη κοινωνική κλίμακα σε αντίθεση με τους ισλαμιστές).


Τώρα λοιπόν, νομοτελειακά, θα υπάρξει –αργά ή γρήγορα- και το μάθημα νούμερο 2. Και πολύ φοβάμαι, ότι δεν θα τελειώσει απλά με μερικά δακρυγόνα και ψευτοχτυπήματα των γκλοπ.
Αυτή τη φορά, είναι ολοφάνερο ότι δεν έχει να κάνει το κράτος με «επαναστάτες» που μετά τα επεισόδια πάνε σπίτι τους για ξεκούραση και συζήτηση σε «στέκια».
Αυτοί οι εξεγερμένοι, ούτε σπίτι έχουν, ούτε θεωρούν αυτή τη χώρα ως πεδίο κοινωνικής ανέλιξης τους. Απλώς μερικά στρέμματα της Ευρώπης ακόμη, για αφιέρωση στο όνομα του προφήτη τους.
Ο εκφρασμένος κοινωνικά φονταμενταλισμός, με τη βία σε πρώτο πλάνο εφαρμοσμένη, είτε θέλουν είτε δεν θέλουν να το παραδεχθούν κάποιοι, δεν εκριζώνεται με διάλογο, ούτε με καλοκάγαθους φορείς. Το πολύ- πολύ να τον καθυστερήσει να γιγαντωθεί για λίγο.
Ο φονταμενταλισμός, εκριζώνεται μόνον με τη γλώσσα που καταλαβαίνει αυτός και πραγματικά σέβεται.
Εκδίωξη δίχως περιστροφές.

3 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Λύκε συμφωνώ μαζί σου. Εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες, διότι ακόμα και η Δημοκρατία έχει τα όρια της.

Ανώνυμος είπε...

Δεν με ενοχλούν τόσο οι φανατικοί ισλαμιστές. Τους αναγνωρίζω ελαφρυντικά, μεταξύ των οποίων την πολιτισμική ανωριμότητα και την δικαιολογημένη εκδικητικότητα. Είναι οι νεώτεροι στρατιώτες σε έναν πόλεμο που ξέρουμε καλά, έχουμε βιώσει και μελετήσει επισταμένως. Αλλά οι εθνομηδενιστές τύπου Κωσταντίνου, αυτοί με ενοχλούν πραγματικά. Οι τερατογενέσεις της χειραφέτησης και τα αποτυχημένα πειράματα του 'δυτικού πολιτισμού'. Μπερδεύονται, περιπλέκουν τα πράγματα και δυναμιτίζουν τις καταστάσεις λόγω της καθαρής ηλιθιότητάς τους. Όσο πιο γρήγορα τελειώνει ο κόσμος μαζί τους, τόσο το καλύτερο, για όλους.

Θησέας Λύκος είπε...

Η όλη κατάσταση, μου φέρνει στο μυαλό τη παρομοίωση μία λίμνης με το πέταγμα ενός βότσαλου στο νερό της. Ανεξαρτήτως τις αναταράξεις, τα σταγονίδια που εκτινάζονται, τους ομόκεντρους κύκλους που δημιουργούνται κλπ, στο τέλος, πάντα η φυσική τάξη επανέρχεται έως την επόμενη διαταραχή.